وب مطالب تخصصی روانپرستاری
وب مطالب تخصصی روانپرستاری

 

لکنت زبان شدید حاوی خصوصیات ثانویه ای است که ممکن است شامل اختلال در تنفس، لب ورچیدن وکلیک زبان باشد. رفتارهای اضافی نظیر شکلک ، حرکات ناگهانی سر یا حرکات غیرطبیعی بدن در حین تکلم منقطع غیرشایع نیستند. این اختلال معمولا در دوران کودکی شروع می شود. 

 

همه گیر شناسی

       در جمعیت کلی شیوع لکنت زبان حدود 1 درصد است، در بچه های کوچک شایع تراست ومعمولا در سنین بالاتر رفع   می شود. سن شروع 2تا7سالگی است ومیزان بروز آن در5سالگی به اوج خود می رسد.  حدود 3تا4 درصد افراد زمانی در طول عمر خود لکنت زبان داشته اند.در 80درصد کودکان خردسال دچار لکنت به مرور زمان وخودبخود فروکش می کند وتا نوجوانی به 8/0 درصد کاهش می یابد.  شیوع در جنس مذکر 3تا4برابر بیشتر از جنس مونث است.این اختلال در اعضای خانواده کودکان مبتلا شایع تر از جمعیت کلی است. 

ابتلای همزمان

درکودکان سنین پیش دبستانی ومدرسه  مبتلا به لکنت زبان، میزان بروز اضطراب اجتماعی، امتناع از رفتن به مدرسه وسایرعلائم اضطراب شایع تر است. کودکان بزرگتر نیز الزاما به طور همزمان دچار اختلالات زبان وتکلم نیستند، اما اغلب علائم واختلالات اضطرابی را نشان  می دهند. همچنین انواعی از حرکات غیر طبیعی ، تیک های قسمتهای فوقانی بدن وشکلک های چهره با این اختلال دیده می شود. سایر اختلالات همراه عبارتند از :اختلال نظام صوتی ،اختلال زبان بیانی ؛اختلال مختلط زبان دریافتی – بیانی و اختلال نقص توجه /بیش فعالی.

سبب شناسی

علت دقیق معلوم نیست. سابقا فرض بر این بود که لکنت زبان در واکنش به تعارضات، ترس ها یا نوروز بروز می کند. هیچ شواهدی وجود ندارد که اضطراب یا تعارض موجب لکنت زبان می شود ویا افراد مبتلا به لکنت بیش از افرادمبتلا به سایر اختلالات زبان وتکلم ، دچار اختلالات روانی می شوند. بااین حال لکنت ممکن است براثر برخی موقعیت های پراسترس تشدید شود.

سایر نظریات در مورد لکنت زبان عبارتند از :

الگوهای عضوی والگوهای یادگیری:

الگوهای عضوی شامل نظریاتی است که روی برتری جانبی ناکامل یا برتری غیر طبیعی مغزی تاکید دارد . چندین مطالعه از طریق الکتروانسفالوگرافی نشان داده که درافراد مذکرمبتلا به لکنت امواج آلفای نیمکره راست دربرابر کلمات وتکالیف محرک سرکوب می شوند.

افرادغیرالکن سرکوب امواج آلفا را در نیمکره چپ نشان داده اند. در افرادمبتلا به لکنت، چپ دستی ودوسوتوانی بیشتر دیده می شود. مطالعات حاکی ازآن است که لکنت اساس ژنتیکی دارد. 

نظریات یادگیری در مورد علت لکنت شامل نظریه معنازایی (Semantogenic theory  )است که بر طبق آن لکنت اساسا یک پاسخ آموخته شده به عدم فصاحت تجویزی  دوران کودکی است. 

الگوی یادگیری دیگر روی شرطی شدن کلاسیک تکیه دارد که طی آن لکنت نسبت به عوامل محیطی شرطی می شود.

در الگوی فرمانش (cybernetic )،تکلم فرآیندی تلقی می شود که برای تنظیم به پسخوراندهای مناسب متکی است . دراین نظریه فرض بر آن است که لکنت به دلیل قطع حلقه پسخوراند ایجاد می شود. مشاهدات حاکی است که لکنت با صدای سفید کاهش می یابد وتاخیر پسخوراند شنیداری در افراد متکلم عادی ایجاد لکنت می کند. این مشاهدات احتمال اعتبار نظریه پسخوراند را تقویت می کند.

در لکنت زبان ممکن است کژکاری شناختی سطح  عالی تر مطرح باشد. لکنت زبان احتمالا براثرمجموعه ای ازمتغیرهای ژنتیک ومحیطی ایجاد می شود که روی یکدیگر تاثیر متقابل دارند.

خصوصیات بالینی

لکنت زبان معمولا بین 18ماهگی تا 9سالگی بروز می کند وبین 2تا5/3 سال و5تا7 سال شیوع بیشتری دارد.این اختلال به طور ناگهانی شروع نمی شود وطی یک دوره چند هفته یا چند ماهه با تکرار اصوات، کل کلمات اول عبارات یا کلمات طولانی بروز می کند. با پیشرفت اختلال، تکرارها بیشتر می شود وسرانجام فرد در اکثر کلمات یا عبارات مهم دچار لکنت زبان پایدار می گردد.ممکن است شخص طی خواندن شفاهی، آواز خواندن ویا صحبت کردن با حیوانات خانگی یا اشیا لکنت نداشته باشد. 

مراحل پیدایش لکنت عبارتند از :

مرحله 1درطی دوران پیش دبستانی بروز می کند. در ابتدا مشکل دوره ای بوده وبه مدت چند ماه یا چند هفته در فواصل طولانی تکلم طبیعی ظاهر می شود. در صد بالایی از این دروه های لکنت بهبود می یابند.

در این مرحله کودک هنگام بروز حالات هیجانی یا زمانی که برای برقراری ارتباط تحت فشار قرار      می گیرد، دچار لکنت می شود.

مرحله 2در سالهای دبستان رخ می دهد. این اختلال مزمن بوده وفواصل تکلم طبیعی اگر وجود داشته باشد ،محدود است. کودک از مشکل خود آگاه است. لکنت عمدتا در بخش های اصلی تکلم (اسامی ،افعال ،صفات وقیدها )بروز می کند .

مرحله 3معمولا پس از 8سالگی بارز می شود،اغلب اواخر کودکی واوایا نوجوانی روی می دهد. در این مرحله، لکنت زبان بیشتر در پاسخ به موقعیت های اختصاصی   نظیر جواب دادن به درس ،خرید از مغازه ومکالمه تلفنی گذرا ایجاد       می شود. تلفظ برخی اصوات وکلمات برای فرد مشکلتر است .

مرحله 4در اواخر نوجوانی ودوره جوانی بروز می کند.

افرادالکن به روشنی وبا ترس زیاد لکنت زبان خود را پیش بینی می کنند. آنان از کلمات ،اصوات وموقعیت ها                 می ترسند. جایگزینی کلمات  ودرازگویی(circumlocution) شایع است.

افرادمبتلا به لکنت زبان ممکن است علائم دیگری نیز داشته باشند شامل :پلک زدن، تیک ولرزش لب ها یا فک، اجتناب از برخی کلمات، اصوات یا موقعیت هایی که لکنت در مورد آنها قابل پیش بینی است. ناکامی، اضطراب وافسردگی در افراد دچار لکنت مزمن شایع است.

سیر وپیش آگهی

لکنت زبان معمولا سیری درازمدت  داشته وهمراه با دوره های بهبود نسبی (چند هفته تاچندماه) ودوره های تشدید است که دوره های تشدید وقتی بروز می کند که فرد برای برقراری ارتباط تحت فشار قرار دارد.50تا80 درصد همه کودکان الکن خفیف خودبخود بهبود می یابند. کودکان سنین مدرسه که لکنت مزمن دارند ،ممکن است در نتیجه طرد اجتماعی روابطشان با همسالان تخریب شود. اگر این کودکان از صحبت کردن در کلاس خودداری کنند، ممکن است  دچار مشکلات تحصیلی شوند.

عارضه مهم دیگر لکنت زبان که در مراحل  بعدی زندگی بروز می کند ،محدودیت در انتخاب شغل وپیشرفت شغلی است.

درمان

درمان لکنت شامل تمرینات تنفسی، فنون آرمیدگی وگفتاردرمانی است که طی آن به کودک کمک می شود سرعت تکلم را کند کرده وحجم گفتار را تعدیل کند. به دلیل فقدان اثرات درازمدت، رویکردهای پرت کردن حواس، تلقین وآرمیدگی امروزه کاربرد چندانی ندارد.

روانکاوی کلاسیک، رواندرمانی بینش گرا وسایر روش های رواندرمانی در درمان لکنت موفق نبوده اند ولی اگر فرد دچار درک از خود ضعیف، اضطراب یا افسردگی باشد، رواندرمانی فردی توصیه می شود واین روش برای درمان اختلال همراه مفیداست.

اگر اشکال در خانواده باشد،خانواده درمانی نیز باید مدنظرقرارگیرد. 

درمان های نوین لکنت براین دیدگاه استوارند که لکنت شکل آموخته شده ای از رفتار است. لذا روش های رفتاردرمانی نظیر حساسیت زدایی، کاهش واکنش هیجانی وترس نسبت به لکنت وجایگزینی کنش مثبت به جای کنترل لحظه لکنت زبان مناسب است .

درمان های اخیر روی بازسازی فصاحت تکیه می کنند. دراین رویکردها با تاکید برانواعی از رفتارهای هدفمند نظیر کاهش سرعت، شروع آرام یا راحت، گذار آرام از اصوات، سیلاب ها وکلمات ،کل الگوی تولید گفتاری تغییر داده می شود.


نظرات شما عزیزان:

رها
ساعت0:43---29 مهر 1393
با سلام
هم مطلب مربوط به لکنت زبان مفید بود و هم پاسخ به کامنت قبلی.
متشکرم


ساعت23:27---26 آذر 1391
سلام

پس از سپاس به خاطر مطالب مفیدتون وانتخاب این قالب چشم نوازو خوش،حال برای وبتون یه سوال از خدمتتون دارم ...

من کارشناسی روانشناسی عمومی دارم میتونم برا ارشد، پرستاری گرایش روان پرستاری امتحان بدم؟

باتشکر
پاسخ: با سلام و تشکر فراوان از بابت بذل محبت شما در وبلاگ مطالب تخصصی روانپرستاری، در مورد سوال مطرح شده از جانب شما، باید عرض کنم که برای ادامه تحصیل در رشته روانپرستاری لازمه که ابتدا در آزمون کارشناسی ارشد رشته پرستاری را انتخاب نمائید و پس از قبولی در آزمون در زمان انتخاب رشته، از بین دانشگاههای مربوطه دانشگاهی رو انتخاب کنید که این گرایش رو ارائه می کنه و در واقع انتخاب گرایش و رشته پس از قبولی و در دانشگاه محل تحصیل انجام میشه، با توجه به اینکه رشته مقطع کارشناسی شما روانشناسی عمومی هستش، در آزمون کارشناسی ارشد وزارت بهداشت نمیتوانید در رشته پرستاری ادامه تحصیل بدهید ولی در آزمونی که توسط وزارت علوم برگزار میشود و همچنین آزمون دانشگاه آزاد این امکان برای شما وجود دارد. با سپاس و آرزوی موفقیت هرچه بیشتر برای شما مدیر ویلاگ سپهوند


نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





نوشته شده در تاريخ جمعه 10 آذر 1391برچسب:لکنت زبان, لکنت زبان در کودکان,کودکان,روانپرستاری,بیماریهای روانی کودکان,پرستاری,اختلال کلام,درمان,سیر و پیش آگهی,, توسط کارشناسی ارشد پرستاری محمد جعفر سپهوند |
.: Weblog Themes By LoxBlog :.